Altın Palmiye yarışına katılan 21 sinemadan en az üçte birinin ismini ödül listesinde bulacağız tekrar. Ferdî tercihlerimiz, olsa olsa alfabetik sırayı değiştirebilir, o kadar. İşte o liste: Valeria Bruni Tedeschi, Jean-Pierre ve Luc Dardenne, James Gray, Hirokazu Kore-eda, Mario Martone, Christian Mungiu, Ruben Östlund, Kelly Reichardt, Kirill Serebrennikov, Jerzy Skolimowski… Bu yıl ayrıyeten, içerikle biçem ortasındaki ahengin ve bütünlüğün, her zamankinden daha fazla önemseneceğini düşünüyorum. Keza, ödül verilecek direktörlerin bayan mı erkek mi oldukları da, son yıllardaki kadar önemsenmeyecek.
Ana seçkinin en yaşlı, fakat sinema lisanı hâlâ taptaze, hatta en yenilikçi olan direktörü Jerzy Skolimowski’nin sineması, Musa’nın on birinci buyruğunun “Hayvanları seveceksin!” olabileceğini düşündürmüştü…
Lakin Musa’nın devrinde farklı yaradanlara tapan kullar, sinemayı düşlerinde bile icat etmemişken, onlarca yüzyıl sonra sanatın ve cümbüş sanayisinin hayatlarımıza bu derece tesir yapacağını kuşkusuz bilen peygamber, “Şimdi yedinci sanattan kelam etmenin sırası değil” diye düşünmüştü herhalde… Bugün, buyruklarını revize etseydi, “Has ve dürüst yaratıcı sinemasını izleyeceksin!” buyruğunu, tahminen de birinci sıralara koyardı…
Çok değil, son 40 yıl boyunca, yalnızca Cannes, Venedik ve Berlin şenliklerinde ödüllendirilen sinemalarını dünyamızı yönetenler de herkesle birlikte izleyip, üzerinde ciddiyetle düşünmüş olsalardı, dünyamız bir defa daha uçurumlar eşiğine sürüklenmeyebilirdi tahminen…