İstanbul’da Sıhhat Bilimleri Üniversitesi Sancaktepe Prof. Dr. İlhan Varank Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde çalışan 41 yaşındaki Dahiliye uzmanı Dr. Güngör Sitar, kalp krizi geçirdiğini anlayıp, aracını hastanenin aciline sürdü.
Sitar, yardıma koşan güvenlik görevlilerine, “Burada doktorum, sanırım kalp krizi geçiriyorum” diyebildi ve birkaç saniye sonra şuurunu kaybetti.
Acil kırmızı alanda kalp masajına başlandı ve o biçimde anjiyo ünitesine nakledildi. Burada pıhtı sonucu tıkanan damarına stent takıldı, ağır bakıma alındı.
Yapay kalp akciğer makinesi altında çalışan kalbe Bypass yapıldı
Bu kere takılan stent pıhtı ile tıkandı ve kalbi yeniden durdu. Anestezi hekimi, sedyeye çıkıp kalp masajı yapmaya başladı ve genç doktor o biçimde ameliyathaneye götürüldü. Toplamda 2 saat süren kalp masajı ile beyninin oksijensiz kalarak hasar görmesi engellenen Dr. Sitar, son deva yapay kalp akciğer aygıtı ECMO’ya bağlandı.
O anda kalp ritmi alınınca, ivedilikle bypass ameliyatına başlandı. Mesai arkadaşları Kalp Damar Cerrahisi Eğitim Sorumlusu Doç. Dr. Murat Uğur ile Doç. Dr. Yücel İtina tarafından 2 saat süren kalp masajı sonrası, üstelik çalışan kalbe, ECMO altında bypass ameliyatı yapıldı.
Mücizevi bir formda hayata döndü
Dr. Sitar’ın komplikasyonları bununla da bitmedi, pıhtıya bağlı yüksek doz kan sulandırıcı kullanılmak zorunda kalındığı için çok kanaması oldu. 12 saat içinde bedenindeki tüm kan 2 defa değiştirilmek zorunda kalındı. Toplamda 100 ünite kan verilen Dr. Sitar, 1 buçuk ay süren tedavisinin akabinde mucizevi bir biçimde hiçbir hasar kalmadan sıhhatine kavuştu.
“Kendim üzere bir olay görmedim”
Yaşadıklarını Demirören Haber Ajansı ile paylaşan Dr. Sitar, “Mesaime gidebilmek için o sabah meskenden çıktım. Ek hizmet binamızdaydı o günkü mesaim. Lakin yolda göğüs ağrısı hissettim. Tarafımı değiştirip bizim acil servise döndüm. Hatta güvenliklerin dikkatini çekebilmek için arabayı yolun ortasında bıraktım. ‘Galiba kalp krizi geçiriyorum’ deyip, 4 adım attıktan sonra şuurumu kaybetmişim. Çabucak kalp masajına başlamışlar acilde. Ağır bakım ve anestezi tabiplerine haber vermişler. Hatta bana sonradan anlattılar, acil servis kırmızı alandan, kalp damar cerrahi ağır bakımına, anestezi hekimi üstüme çıkıp sedyenin üstünde kalp masajı yaparken nakletmişler beni. Kalbim çok sağlıklı çalışmadığı için ECMO aygıtına bağlanmışım. O esnada da kalbe müdahale edilerek yine atması sağlanmış. Toplamda 100 üniteye yakın kan eseri almışım. Sağ olsun o gece etraftaki vatandaşlar kan vermek için seferber olmuşlar. Hatta bir mühlet sonra Kızılay ‘Yeter artık gelmenize gerek yok’ diye ihtar geçmiş. Mucize bir biçimde hayatta kaldım. Uzun yıllardır tabip olarak çalışıyorum, gördüğüm en ağır kalp krizi olayı oldum” dedi.
“Böyle bir süreç olunca da, birinci aklıma burada kalmayı istediğim geldi”
Kalp krizi geçirdiği gün, İlhan Varank EAH’deki son mesai haftası olduğunu da anlatan Dr. Sitar, diğer bir hastaneden iş teklifi aldığı için ayrılma dilekçesi verdiğini fakat yaşadığı bu inanılmaz deneyimden sonra onu hayata döndüren takım arkadaşlarıyla kalmak istediğini bir kere daha anladığını belirterek, kelamlarını şöyle sürdürdü:
“Başka bir hastaneden teklif almıştım. Oraya başlamama 1 hafta kalmıştı. Arkadaşlarıma veda edip gitmek sahiden sıkıntı geliyordu. Bu türlü bir süreç olunca da, birinci aklıma burada kalmayı istediğim geldi. Hatta birinci uyandığımda eşime, kardeşime, istifa dilekçemi geri alıp almadıklarını sordum. Sağ olsunlar onlar ilgilenmişler. Hastanemde kaldım, gideceğim hastanedeki yöneticiler de anlayış gösterdiler”
“Hiçbir sıhhat meselem yoktu”
Daha evvel hiçbir sıhhat sorunu olmadığını, hatta etkin sporla uğraşmaya çalıştığını da kelamlarına ekleyen Dr. Sitar, bu kadar ağır bir kalp krizinin altında yatan asıl nedenin pıhtı olması nedeniyle krizden 1 buçuk ay evvel geçirdiği Covid hastalığının buna neden olduğuna dair başında soru işaretleri oluştuğunu da belirterek “Trekking yaparım, gücüm yettiğince dağa tırmanırım. Hatta geçen yıl Kaçkar’da tepeye çıkmaya çalıştık, bu çok ağır bir efordu aslında. Anjiyomda kalbimde plak çıkmadı. Yalnızca pıhtı vardı. Covid’i hafif geçirmiştim fakat başımda soru işaretleri var bununla alakasına dair. Zira bu türlü çok hastalarımız oldu” diye konuştu
“Kalbi durdu dediklerinde, büyük bir şok yaşadım”
Dr. Sitar’ın ağır bakım sürecinde, bir an olsun başından ayrılmayan Anestezi ve Reanimasyon Kısmı’ndan arkadaşı Doç. Dr. Esra Adıyeke ise, tüm takımın onun kriz geçirdiği cuma gecesinden ağır bakımda stabil hale geldiği salı gecesine kadar 5 gün boyunca meskenlerine dahi gitmeden hastanede kaldığını anlatarak hislerini şöyle söz etti:
“Hastane kurulduğu andan itibaren Güngör’le birlikte çalışıyoruz. Mesai arkadaşım. O gün beni aradıklarında, ‘Güngör’ün ağır bakıma gereksinimi var’ dediler. Olağanda Güngör kendi hastaları için beni arar, ‘Yoğun bakıma muhtaçlığımız var’ der. Allah Allah, neden kendisi aramadı diye şaşırdım, zira hiç beklemediğim bir tablo bu. ‘Güngör’ün kendisi arrest oldu (kalbi durdu) Esra dediklerinde, büyük bir şok yaşadım. Hiç hatırlamıyorum anjiyoya nasıl koştuğumu. Ağır bakımda birinci 5 günlük süreci çok ağır seyrettiği için ve bir türlü stabil olmadığı için, biz bütün grup konutumuza gitmedik, neredeyse daima başındaydık”
“10 hastada göreceğimiz tüm komplikasyonları tek biri olayda görmüş olduk”
Doç. Dr. Adıyeke, hekimlik hayatı boyunca bu derece güç bir hadise görmediğini tabir ederek, “Belki de hekimlik hayatımda gördüğüm birinci ve son olay olacak bu formda. Zira 10 hastada göreceğimiz tüm komplikasyonları tek biri hadisede görmüş olduk. 2 saatlik kalp masajı yaptığımız için, beyni oksijensiz kaldı mı kaygısını çok yaşadım. Uyanana kadar çok telaşlı bir bekleyişimiz vardı. En sonunda ‘Güngör benim için gülümser misin?’ dedim ve bana gülümsediğinde, ‘Evet artık arkadaşım hipoksik (oksijensiz) kalmamış diyebildim ve rahatladım” diyerek kelamlarını noktaladı.
“Kasığından yapay kalp akciğer makinası ECMO’ya bağladık”
Kalp Damar Cerrahisi grubu olarak Doç. Dr. Yücel İtina ile birlikte mesai arkadaşlarına ‘dünyada birinci kez’ böylesine mucizevi bir müdahale yaparak onu sağ salim ailesine kavuşturmayı başaran Doç. Dr. Murat Uğur ise o günü şöyle anlattı:
“25 Mart sabahı biz eğitimimizi yaparken anjiyo ve ağır bakım koridorunda önemli bir kalabalık gördük. Ne olduğunu sorduğumuzda ‘Dahiliyeden Güngör Beyefendi kalp krizi geçirdi, anjiyoda’ dediler. Birinci başta kalp damar cerrahilik bir durumu yoktu. Lakin ağır bakıma gittiğimizde, tekrar kalp masajına başlanmıştı ve tekrar anjiyoya alındı süratli bir formda. Takılan stent de tıkanmıştı ve pıhtı eritici ilaçlar verilmişti. Kalp masajıyla da karşılık alınamayınca biz çabucak orada kasığından yapay kalp akciğer makinası ECMO’ya bağladık ve kalp ameliyatına aldık. Çok riskli bir ameliyattı. Zira kalp kriziyle gelmişti, stent tıkanıklığına bağlı olarak pıhtı eritici, kan sulandırıcı yüksek doz ilaçlar verilmek zorunda kalınmıştı, kanama riski çok yüksekti. Bu tabloyla ECMO takviyesinde, çalışan kalpte bypass ameliyatı yaptık.”
“Trabzonspor’un şampiyonluk maçını izleyeceksin diye kelam verdik”
Birinci 24-48 saatte nitekim de önemli bir kanaması olduğunu belirten Doç. Dr. Uğur, kelamlarını şöyle noktaladı:
“Hatta birinci 12 saatte bedenindeki tüm kanı 2 sefer değiştirdik. Aralıklı da olsa 2 saate yakın kalp masajı hikayesi vardı ve uyanacak mı, uyanırsa sekel (hasar) kalacak mı diye çok endişelendik. Güngör uyandıktan sonra ağır bakımdayken ona verdiğimiz bir kelam vardı. Kendisi koyu bir Trabzonspor taraftarıdır. ‘Trabzonspor’un şampiyonluğunda serviste olacaksın ve maçı serviste izleyeceksin’ demiştik. Çok şükür bunu da başardık. Kalp damar cerrahı olarak karşılaştığım en güç olaydı açıkçası. Ancak düğme baştan yanlışsız iliklenmişti. Acil servise geldikten sonra derhal müdahaleye başlanmıştı ve 2 saat kalp masajına karşın hiçbir nörolojik sekel kalmadan Güngör’ü taburcu etmeyi başardık.”
“Çok berbat bir kabustan uyanmış gibiyiz”
Dr. Sitar’ın kendisi üzere tabip olan eşi Dr. Cemre Sitar ise ‘Dizilerde görsek senaryo derdik. Haydi canım buradan da dönmez bu hasta derdik lakin hepsini şahsen kendimiz yaşadık’ diyerek yaşadıkları süreci şu sözlerle ifade etti:
“Güngör’ün tedavi süreci boyunca çok şükür ki benim, ‘hekim olarak’ düşünmemi, telaş etmemi, sorgulamamı gerektirecek bir süreç olmadı. Zira tedavisini yapan takım çok yeterliydi. Sağlanan kurallar, şahsî fedakarlıklar benim bu telaşları yaşamamın önüne geçti. Bu türlü bir takımla karşılaşmış olması talihti. O sırada herkesin burada olması, bu hastaneye varabilmiş olması, kendi hastanesinin aciline gelebilmiş olması büyük bir talih faktörüydü. Fakat sonrası, sonrası baht değil, emekti. Biz epey badireye karşın hayatımıza kaldığımız yerden devam edebiliyoruz. Makus bir kabus gördük üzere, çok berbat bir kabustan uyanmış üzereyiz.”
