Dünkü Medyapolitik’te ‘askıda seçmen’ tabirinin, AKP’den kopan oyları tanım etmek için, neredeyse konsensüs halinde kullanılır hale geldiğine ve iktidar tarafının bu sözde bir ‘geri dönüşüm’ umudu gördüğüne değinilmişti. Lakin hangi teselli tınısı aranırsa aransın, son noktada aleni bir oy hareketi tabir ediyor bu kelam ve muhalefet de gözlerini oraya dikmiş durumda. Bilhassa de muhalefetin ‘bir kesimi’…
Örneğin İYİP Genel Lideri Meral Akşener, cuma akşamı Halk TV’de katıldığı söyleşide şöyle söyledi:
“AKP seçmeni katman katman. Bize geleni var, Saadet Partisi’ne, DEVA’ya, Gelecek Partisi’ne ve Demokrat Parti’ye gideni var. Dindar Kürt seçmen AKP’den kopmuş durumda, fakat şu an duruyor.”
Bu kısacak cümleyi elemanlarına ayırırsak şunları çıkartabiliriz: AKP’deki kopuş, Millet İttifakı’nda CHP dışındaki tüm partilere hakikat yavaş da olsa akıyor. AKP’den vazgeçen Kürt seçmen ise (ḥâşa-ilâhi!) HDP’ye gitmiyor, ‘şu an duruyor’…
‘KATMAN KATMAN’ AKP SEÇMENİ…
Dindar Kürt seçmen diye kodlanan yurttaşlar ‘durmaya’ devam mı eder, hareket ederse hangi partiye yönelir, bunu farklı tartışmak gerek; lakin Akşener’in dikkat çektiği ‘katman katman AKP seçmeni’ çeşitli siyasi arayışlara da mevzu oluyor epeydir. Bunlardan biri de malum: 6’lı masada yer alan Saadet, DEVA ve Gelecek’in farklı bir ittifak kurması. Bu müstakbel ittifaka Tekrar Refah’ı, hatta Hüda-Par’ı da ekleyenler var. Münasebet kolay: Dindar AKP seçmeni, lokomotifi CHP olan bir siyasal terkibe oy vermez; dindar Kürt seçmen de milliyetçi İYİP’in olduğu bir terkibe… Bu yüzden İslamcı ve muhafazakâr partiler farklı bir ittifak oluşturmalı ki, böylece ‘askıdaki seçmen’ mandallarını sökmek için güçlü bir seçeneğe sahip olsun…
Buradaki varsayımlar objektif mi, yoksa kimi klişelere mi yaslanıyor, bu soruyu da geçip, medyada bu taraftaki telkin ve tartışmalara bakalım biz. Çünkü bilhassa Gelecek ve DEVA’yı bir ortada görmek isteyen ve her biri şahsen kendi de ‘eski AKP seçmeni’ olan birtakım müellifler –kimi tutkuyla, kimi endişeyle– bu seçeneği benimsiyor, öneriyor ve böylece ortaya farklı tartışmalar çıkıyor.
Temsil gücü yüksek iki örnekle devam edelim.
SEÇENEĞİN MUCİDİ
Karar’da Hakan Albayrak, uzun vakittir gündemde tutuyor mevzuyu. Pek çok yazı yazdı bununla ilgili ve bu ittifak seçeneğinin mucitlerinden bile sayılabilir. 16 Mayıs’ta şöyle yazmıştı:
Gelecek Partisi ve DEVA Partisi, anketlerde yüzde 1 ilâ 3 civarında görünüyor. Halbuki bu partilerin -genellikle AK Parti tabanına mensup olan- potansiyel seçmenleri, siyasette fırtına üzere esmelerine el verecek kadar çok.
Geniş potansiyeli tanım ediyor evvel, sonra bu iki partinin farklı doğmasına sitem ediyor:
AK Parti’deki yozlaşmayı hazmedemeyen ve AK Parti’nin kuruluş unsurlarını ihya edecek yeni bir siyasi hareketin başlatılmasını umutla bekleyen geniş bir kitle, Ahmet Davutoğlu ve Ali Babacan’ın iki farklı parti kuracağını anlayınca hayal kırıklığına uğramıştı; o gün bugündür onlara sitem ediyorlar (…) bu ayrışma yüzünden seçim barajına takılabilecekleri ve onlara verilen oyların boşa gidebileceği telaşıyla “Bari partileriniz mevcut ittifaklardan farklı bir ittifak kursun” da diyorlar o gün bugündür.
Albayrak’a nazaran bu partilerin oy potansiyelleri lakin “üçüncü ittifak”la harekete geçirilebilir. Davutoğlu’nun, İsmail Saymaz’a konuşurken, Saadet’i de katarak, “Üç partinin AK Parti’ye oy verenlere inanç verecek ortak tavır içine gelmesi çok yararlı olur” dediğini de hatırlatıyor ve geçen temmuzda, AKP’nin ‘Biz gidersek dindarların kazanımları da gider’ telaffuzuna karşı üçlü bir deklarasyon önerdiğini fakat “uzattığı elin havada bırakıldığını” söylüyor.
Saadet hakkında pek yorum yapmamaya dikkat ediyor lakin DEVA’dan kelamını sakınmıyor. DEVA yöneticisi İdris Şahin’in Halk TV’deki kelamlarını şahit olarak çağırıyor:
[DEVA, Gelecek, Saadet ittifakı düşüncesi] altılı masaya oturmadan evvel de DEVA Partisi’ne iletilmişti. Fakat biz altılı masada yarınların Türkiye’sini inşa etmenin daha kolay olabileceğini düşünerek altılı masayı tercih ettik. Bu masaya oturduktan sonra tek başımıza DEVA Partisi değiliz. DEVA Partisi’nin organları da tek başına buna karar veremez.
Bu argümanları ‘çok zayıf’ diye eleştiriyor Albayrak ve orada bir güç birliğinin Babacan/Deva nedeniyle gerçekleşmediğini söylüyor: “İki partinin birlikte hareket etmesi de -Babacan’ın arayı muhafazası yüzünden- şimdiye kadar gerçekleşemedi…”
Kızgınlığını ise en sona saklıyor:
“Babacan’ın Davutoğlu ile beraberliğe tevessül edebilmesi için Kılıçdaroğlu’nun liderliği yahut koordinatörlüğü kural mı? Nitekim anlaşılır şey değil.”
TAŞGETİREN DE KATILDI
Bu arayışlar için Hakan Albayrak’ın kelamları değerli tabi, ilgili taraflar dikkatle okuyordur. Ancak tartışma genişliyor. ‘Akil büyükler’ ortasında sayılabilecek Ahmet Taşgetiren de katılıyor. 20 Mayıs tarihli yazısında, Albayrak’ın yazılarını da referans göstererek DEVA’nın halini yadırgatıcı bulduğunu ima ediyor ve şöyle diyor:
Benim kanaatim, DEVA idare takımı, en çok Davutoğlu ile farklılığı vurgulayan bir siyaset çizgisini benimsemiş gözüküyor. Ne denir, Davutoğlu “çok köşeli” mi bulunuyor, “çok ideolojik” mi, “İslamcı” mı? Bunlardan yola çıkıp “ortak taban üretmenin zorluğu” mu düşünülüyor?
Taşgetiren, Davutoğlu ile farklılaşma ön yargısı olarak isimlendirdiği bu tavrın DEVA için de “kaygan taban niteliği oluşturacağı” ihtarında bulunuyor.
AKP’den kopan seçmenler, ‘askıda’ oldukları genel kabulüyle bu tartışmalara ilham veriyor, başta DEVA ve Gelecek olmak üzere Ulusal Görüş orijinli partileri, hiç değilse seçimde birleştirmek için bir fırsat kabul ediliyor. Lakin görülüyor ki DEVA’nın liberal-muhafazakâr bir kimlikte tutunma korkusu, birtakım isimlerde yavaştan homurdanmalara da yol açıyor.