Sadece uzun yıllar sonra gelen şampiyonluklarıyla ve kırdıkları rekorlarla değil, haftalardır süren coşkulu şampiyonluk kutlamalarıyla da tarihe geçen Trabzonspor, bir önceki gece neredeyse sabahlara kadar süren görkemli kutlamalarından sonra bir de İstanbul’a seyahat ederek çıktığı maçı, tüm yorgunluğuna rağmen 2-1 kazanmayı bildi.
Kendilerine gerçekten her yerin, en azından İstanbul’un da Trabzon olduğunu, geçen hafta Yenikapı’daki şampiyonluk kutlamalarından sonra, bu hafta da tarihinin en dolu günlerinden birini yaşayan Atatürk Olimpiyat Stadı’nda gösteren Trabzonspor, şampiyonluk kutlamaları yüzünden kendi stadında oynayamadığı bu maçı Almanya’nın herhangi bir şehrinde oynasaydı da durum çok farklı olmazdı sanırım.
FORMALiTE MAÇIYDI AMA
Yine de stadı dolduran taraftarların bile bu maça iyi futbol beklentisi içinde gelmediği, bir tarafta şampiyonluğu, diğer tarafta düşeceği kesinleşmiş iki takım arasında, formalitenin formalitesi bu maçı yerinde izlemekteki tek motivasyonun yıllar sonra ‘oradaydım’ demek olduğunu tahmin etmek de çok zor değil.
Bordo mavililerin bu sezon futbola dair kalan tüm motivasyonu Kayserispor’la oynanan ve öne geçmesine rağmen sezonun en kötü futbollarından biriyle tamamlanan maçta kalmıştı kuşkusuz. Altay ise uzun yıllar sonra çıktığı Süper Lig’de kalma umudunu Serkan Özbalta döneminde biraz canlandırır gibi olsa da hızlı kaybetmiş, son 16 haftadır sürdürdüğü kazanamama serisini bu maç sonunda bir hafta daha uzatmış oldu.
ŞAMPiYON TAKIMI iZLEDiLER
Bu maça dair motivasyon taşıyan tek kişi belki de gol krallığı iddiasını sürdüren Cornelius olabilirdi ancak o da hedefine ulaşamadı. Stadı dolduran taraftarlar, üstün ya da çekişmeli bir futbolla olmasa da şampiyon takımlarının kazandığını izlemiş oldular en azından.