Tarlasını ekemeyen, gübreye mazota para yetiştiremeyen, borcu her geçen gün artan Türk çiftçisinin 14 Mayıs Dünya Çiftçiler Günü’nü kutlayacak hali kalmadı.
14 Mayıs Dünya Çiftçiler Günü tarımın desteklendiği tüm ülkelerde şenliklerle kutlanıyor. Lakin tarlasını grup biçemeyen, yoklukla gayret eden Türk çiftçisinin kutlama yapacak hali kalmadı. Türkiye Ziraatçılar Derneği (TZD) Lideri Hüseyin Demirtaş, borçları 185 milyar liraya ulaşan çiftçinin çok yükselen maliyetler yüzünden üretmekte zorlandığını, ürettiğini de bedelinden satamadığını söyledi.
ÜRETİM ZORA GİRDİ
14 Mayıs’ın çiftçinin, tarımın, besinin insan omurundaki kıymetini vurgulamak hedefiyle belirlenmiş, şenlikle kutlanması gereken bir gün olduğuna işaret eden Demirtaş, “Bu şartlar altında çiftçiler günü nasıl kutlanır?” diye sordu. TZD Lideri Demirtaş, tarımın ve çiftçinin içinde bulunduğu durumu değerlendirirken, çiftçinin tarlasına gübre atamaz hale geldiğini, mazota, elektriğe, suya her gün gelen artırımlar yüzünden üretimin zora girdiğini söyledi.
TRAKTÖRÜ HACZEDİLİYOR
Lider Demirtaş, 2000’li yılların başlarında 2 milyar TL civarında olan çiftçi borcunun 185 milyar liraya ulaştığını, borçlar yüzünden ziraî üretim araçlarının haczedildiğini belirtirken, üretim maliyetlerinin inanılmaz arttığını, 1 dekar buğdayın üretim maliyetinin bir yılda 867 liradan 2 bin 382 liraya çıktığını söyledi.
Sıfır gümrüklü ithalat korkusu
Demirtaş buğday, arpa, ayçiçeği, mısır, pamuk üzere eserlerde dışa bağımlılığın artmasına ve hasat devrinin yaklaşmasına karşın alım fiyatlarının açıklanmadığını belirtti. Demirtaş, “Tam hasat devrinde fiyat açıklanacağı sırada sıfır gümrüklü ithalatın önünün açılması korkusu çiftçinin üretim yapmasını engelliyor. Üretilen eserin alım garantisi yok. Üretim planı olmadığı için çiftçi hangi eseri ekeceğini bilemiyor” ikazında bulundu.
Topraklar betona gömüldü
Çiftçiler üretimden çekilirken ekilmeyen toprakların adeta betona gömüldüğünü belirten TZD Lideri Hüseyin Demirtaş, şu değerlendirmeyi yaptı: “Ülkemizde artık bir kaç eser dışında tüm eserlerde ithalata bağımlılık artıyor. Bu duruma hiç kuşkusuz izlenen yanlış tarım siyasetleri sonucunda geldik. Çiftçiyi ‘asalak’ olarak gören, onlara verilen dayanağın ziyan olduğunu düşünen, ‘üretmezlerse üretmesinler, dışarıdan daha ucuza alırız’ diye ahkâm kesen siyasetçiler ve akıl hocalarının verdikleri ziyanı telafi etmek artık çok güç.”