Konya Büyükşehir Belediyesi Sıhhat ve Toplumsal Hizmetler Dairesi Başkanlığı Şehit ve Gazi Hizmetleri Şube Müdürlüğü takımları, Konya’da defnedilen ve aile irtibatı bulunmayan şehitlerin yakınlarına ulaşmak için çalışma başlattı.
1955’te Konya Şehitliği’ne defnedilen ve Konya nüfusuna kayıtlı olduğu tespit edilen Ali Muharrir’in aile geçmişi tarandı. Muharrir’in soyadından yola çıkılarak nüfus kayıtları incelendi ve yaklaşık 3 ay süren çalışmayla 2 kızının Konya’nın Hüyük ilçesinde yaşadığı belirlendi.
Telefonla irtibata geçilen 69 yaşındaki Kezban Demir ve 67 yaşındaki Ayşe Güdükçam, eşleriyle birlikte şehitliğe gelerek, kabrin başında dua etti. Kabir ziyaretinde duygusal anlar yaşandı.
“Babam güya meskene gelmiş üzere oldu”
Şimdi 6 aylıkken babasını kaybeden Ayşe Güdükçam, AA muhabirine, kabri buldukları için tarifsiz hisler yaşadıklarını söyledi.
Babaları olmadığı için çok büyük zorluklar yaşadıklarını belirten Güdükçam, amcasının ve babaannesinin yanında amca çocuklarıyla birlikte büyüdüklerini lisana getirdi.
Hiç görmedikleri babalarının mezarını bulunca ona kavuşmuş kadar sevindiklerini lisana getiren Güdükçam, “Onunla gurur duyuyorum. Allah’ım babamla bizi cennetinde kavuştursun inşallah. Kabrinin bulunmasına sebep olup bizi kavuşturanlardan Allah razı olsun. Haberi birinci geldiğinde babam güya meskene gelmiş üzere oldu. Çok şad oldum. Çok sevindim. İçime bir memnunluk doldu. Çocuklarım bile çok sevindi.” diye konuştu.
Hüznü de gururu da tıpkı anda yaşadılar
Babasını kaybettiğinde 2 yaşında olan Kezban Demir de babasının kabrine kavuşunca yeni defnedilmiş üzere mezar taşına sarılarak ağladığını tabir ederek, şöyle konuştu:
“Babam hastalanınca müsaadeye köye göndermişler. Burada güzelce ağırlaşınca dedem kağnıyla kentteki hastaneye götürmüş. Yaz günü köyde iş olunca bırakıp geri gitmiş. Tekrar bakmaya geldiğinde ‘Oğlun vefat etti.’ demişler. Nereye gömüldüğünü de bulamamışlar. Babama kavuştuğum için çok memnun oldum. Sebep olan herkesten bin sefer Allah razı olsun. Babamızı ne biliyorduk ne de bir sefer görmüştük. Şehit olduğunda aklımız ermezdi. Bize anlattıkları kadarını biliyorduk. Duyunca çabucak gelip kabrini ziyaret etmek istedik. Bundan sonra gücüm yettiğince gelebildiğim kadar geleceğim.”
