Hayatı pek çok istikameti ile sorguladığı kitabında Ediz Altun, hem kendine hem de okurlarına şu soruları sordurtuyor: “Hayat tek başına yaşanamayacak kadar güç be! İnsan, yanında hayat arkadaşı olmadan şu dünyanın engebeli yollarında ilerleyemiyor. En azından yanında birinin olduğunu bilmek bile beşere yetiyor.
Sevildiğini hissetmek
Onun seni sevdiğini hissetmek… Sevdiğini… Sevmek… Sevilmek… Hoş şeyler neden bu kadar ulaşılmaz olmak zorunda? Birini sevebilmek neden bu kadar karmaşık? Sevgi neden yalnızca sevgi olarak kalamıyor? Neden diğer şeyler ortaya giriyor? Neden seks var? Neden kız olmak ya da erkek olmak var?
Neden para var sorusu
Ya da neden para var? Neden işin gücün bir kıymeti var? Neden oturduğun semt, araban, kılığın kıyafetin bu kadar önemli? Cümleler hiç kurulmasa olmuyor mu? Hiç konuşulmasa… Yalnızca bakışsan ve sevdiğini öylece hissetsen… Olduğu gibi… İçine alsan… Ruhuna soksan… Kalpler değse birbirine… Yetmiyor mu?
İrtibat için: