Osman Boyraz’ın açıklamalarından satır başları:
27 Mayıs ve sonrasında atılan gazete manşetlerine baktığımızda, Demokrat Parti ve Menderes’e yapılan operasyonlara baktığımızda bugün ile büyük benzerlikler görüyoruz. Kasalarda paralar saklandığı, ailesinin masraflarının devlet tarafından karşılandığı, yazlık villadan tutun, kaçma palavralarına kadar gazetelerde büyük bir operasyon yürütüldü. Fakat o gün halkın inanmadığı bu suçlamaların darbe süreci sonrası palavra olduğuda doğrulandı, hepimiz gerçeği biliyoruz. 17-25 Aralık ve sonrasında yaşanan süreçte de atılan iftiralar, söylenen palavralar 27 Mayıs ile neredeyse birebir aynı başlıkları karalamaları taşıyordu.
Her ne kadar 17-25 Aralık ve 15 Temmuz kurgulayanlar açısından siyasi duruş sayesinde başarısızlıkla sonuçlansa da palavra ve iftiraları Kılıçdaroğlu marifetiyle ayakta tutulmaya çalışılıyor. O denli ki 27 Mayıs’ta darbeyi yapanlar bile, bir kısmı kışlaya geri dönmemeye niyetlenseler bile, idareyi bir süre sonra sivillere bırakma gereksinimi duydular. Zira artık demokrasi ve seçimler bu ülkenin karşısında durulamayacak tek geçer yoluydu. Darbe süreçlerinde yaşadığımız üzere zorla tahminen kısa müddetli ihlal edilebilirdi fakat akıntıya da karşı gelinemezdi. Fakat bugün Kılıçdaroğlu tüm vesayet teşebbüslerini yenilgiye uğratan demokrasi zaferi seçimlere karşın akıntıya karşı duruyor, vesayetçilerin Fetöcülerin argümanlarını telaffuzlarını ayakta tutmaya çalışıyor.
Sizi ben bile kurtaramamdan denetimli darbeye kadar ortadan geçen 50 yıla karşın bu zihniyette değişen bir şey yok aslında. Her ne kadar seyahat ile vesayet sokağa, 17-25 aralık ile yargı ve emniyet içerisinde ki FETÖ yapılanmasına, 15 Temmuz ile asker içerisinde ki FETÖ yapılanmasına dayandırılmaya çalışılsa da 27 Mayıs’tan bugüne kadar vesayetin aktörleri değişse de, sözcü değişmedi. Kılıçdaroğlu ile bu süreç doruğa taşındı.
DEVLET TERBİYESİ VE GENEL AHLAK KONUSU
Ülkenin en kritik mevzularında, devletin bağımsızlığı ve toplumun bekası hususlarında alenen palavra söylemek, dış ülkelerin tezlerini kendi ülke tezlerine karşı kullanmak ve sahiplenmek, siyaset kurumunu ve devlet yapısını işlemez hale getirmeye çalışmak tehdit etmek, şantaj, aile bireylerini amaç almak ideolojinin değil, devlet terbiyesinin ve genel ahlakın bahsidir.
Münasebetiyle aslında Kılıçdaroğlu ile ortadaki fark ideolojik değil ahlaki bir farktır.
“ÇOK TEHLİKELİ BİR DURUM”
Kılıçdaroğlu’nun yaptığı çok tehlikeli bir durum var. Bürokrasiyi tehdit ederek devlet kurumlarını maksat alıyor, özel bölümü yabancı yatırımcıları tehdit ederek ekonomiyi maksat alıyor, siyaset kurumunu tehdit ederek fonksiyonsuz kılamaya çalışarak demokrasiyi amaç alıyor. Lakin bunların yanında daha büyük bir tehlike oluşturmaya çalışıyor.
“TOPLUMUN İÇİNE NEFRET TOHUMLARI SAÇMA”
En ağır hakaretleri, karalamaları palavraları bu kadar basitçe lisana getirmesi, toplumun tüm kısımlarını farklı başlıklar altından gaye alması ve tehdit etmesi bu emelle. Ülkelerin toplumun hatta sorun yaşanan kısımların bile bir ortaya geldiği afetlerde acılarda bir ortaya getiren duyguyu, yardımlaşmayı maksat aldığına tekraren şahit olduk. Acıları ve beraberlikleri bile ayrışma kutuplaşma ve dışlama vesilesi yapan bir isim Kılıçdaroğlu.
Ülke iktisadını, güvenliğini, üniversitelerini, bürokrasisini iş adamlarını amaç almak, kendisinden olmayan herkesi hukuk dışı ilan etmek, düşman ve nefret lisanı kullanmak her seyden evvel bu ülkenin gençlerinin geleceğini çalmaya çalışmaktır. Toplumun içine nefret tohumları saçmak demektir.
Kılıçdaroğlu nefretin, tehditin, palavranın ve şantajın siyaset olarak değerlendirilmesini kabul görmesini istiyor. Bizler için ise siyaset yalnızca ülkemizin değil dünyanın daha yaşanılabilir daha hoş bir yer olması için kelam söylemek, harekete geçmek demek. Hoşlukları bu ülke ve toplumun en uygununu alabilmesini mümkün kılmak demek.