İzmit’te Roma periyodundan kalma ‘İn Bayırı Sarnıcı’ bakımsızlık ve çarpık kentleşme nedeniyle tehdit altında. Uzmanlar, üzerine gecekondu yapılan sarnıcın ufak bir zelzelede yıkılabileceğini belirtiyor.
İzmit’in Cedit Mahallesi’ndeki kentin su muhtaçlığını karşıladığı bilinen ve Kocaeli Anıtlar Şurası tarafından 1987 yılında tarihi yapı olarak tescillenen İn Bayırı Sarnıcı, bakımsızlık nedeniyle yok olma tehlikesiyle karşı karşıya kaldı.
Roma periyodunda yapılan ikinci en büyük su kemeri olma özelliği taşıyan ve 22 kilometre uzaklıktaki Paşasuyu’ndan toplam 21 su kemeri birleştirilerek inşa edilen su kanalının büyük kısmında vakte bağlı tahribat oldu.
Çarpık kentleşme içinde, geçmiş yıllarda üzerine inşa edilen gecekonduyla varlığını sürdüren İn Bayırı Sarnıcı, bakımsızlık ve çarpık yapılaşma tehdidi altında yok olmayı bekliyor.
Şu an atıl durumda bulunan ve husus bağımlılarının mesken haline getirdiği sarnıcın etrafı, mahallelinin şikayeti üzerine, belediye grupları tarafından demir saclarla kapatıldı. İçeri giriş ve çıkışın kısıtlandığı sarnıcın duvarlarının yıkılmak üzere olduğu ve bakımsızlıktan bitkilerle örtüldüğü görüldü.
“KORUMA ALTINA ALINMALI”
Bu yapıların hem kent hem de insanlık tarihi açısından son derece değerli olduğunu kaydeden Kocaeli Üniversitesi’nden Arkeolog Prof. Dr. Ayşe Tuba Ökse, üzerinde bulunan gecekondunun bir sarsıntıda sarnıcın yıkılmasına neden olabileceğini belirtti.
Bu nedenle gecekondunun kaldırılması gerektiğini söyleyen Ökse, “Etrafının kapatılıp müdafaa altına alınması lazım. Mümkünse birtakım bilgi veren panolarla bir ziyaret alanına dönüştürülmesi lazım. İzmit’in ve bütün kentlerimizin bu türlü bir potansiyeli var” dedi.
Alanın tarihi yapı olması nedeniyle turist çekebilecek bölge olduğunu söyleyen Prof. Dr. Ökse, şöyle devam etti:
“Bu yapılar, geç Roma ve Bizans devrine aittir ancak Osmanlı periyodunda de vakit zaman onarılarak kullanılmıştır. Olabildiği kadarıyla müdafaa altına alınması gerekiyor. Zira hakikaten turist çekebilecek alanlar ancak yalnızca turist çekmesi manasında değil halkta tarihi kültürün, arkeolojik kültürün, mirasın farkındalığını yaratması için kıymetli.” (DHA)