Yunan gazeteci, Yunan mezalimini yazmıştı
Vakanüvis
ABD’nin kucağında yeni provokasyonlar peşinde olan Yunanistan, son olarak “19 Mayıs 1919’u Kelamda Pontus Soykırımı’nı Anma Günü ilan etme”teşebbüsüyle yeni bir tahrike daha imza attı.
Meğer tarihî kayıtlar; Yunan ve Rumların soykırıma uğraması şöyle dursun, bu kitlenin asıl Müslüman Türk toplukları nasıl katlettiğine dair ibretlik olaylarla dolu.
Çeşitli milletlerden pek çok ismin devir şahitlikleri; resmi rapor, gazete haberleri, hatırat ve bunlara dayanarak hazırlanmış ilmî çalışmalarda yer alıyor.
Bu vadideki en kıymetli çalışmalardan birisi ise bir gazeteci / akademisyeninki. Zira bu isim bir Yunanlı, Tasos Kostopulos.
Kitabı yazarken, “Her neyse, fazla karıştırma bunları.” diyorlardı
Gazeteci olan, tıpkı vakitte Yanya Üniversitesi İdeoloji Fakültesi Tarih-Arkeoloji Bölümü’nde Tarih Doktorasını tamamlayan Tasos Kostopulos’un “1912- 1922 Savaş ve Etnik Temizlik” isimli kitabı, adeta Yunanistan’ın “lanetli kitabı”.
Fanatik Yunanlılar, kitabın yayınlamasından itibaren gerçeklerin üstelik bir Yunan tarafından ortaya konulmasından büyük rahatsızlık duydular.
Kitabın müellifi, on yılı aşkındır Yunan milliyetçilerin amacında. Kitapta, Yunan ordusunun Balkanlar ve Anadolu’daki seferlerini araştırıp, dokümanlarını toplayan Kostopulos, Müslüman Türklere yapılan mezalimi tespit edince, çalışmasının önsözünde, “Kendisini temiz ilan eden her bir Balkan ülkesi gerçeklerle yüzleşmelidir.” diye yazmıştı.
Kostopulos, verdiği bir röportajda da “Yunan milliyetçiliğine resmî tarihine, ordunun ahlakından okul kitaplarına, kiliselerdeki vaazlardan parlamentodaki milliyetçilerde kadar, muhalif düşen bu kitabı yazma hamasetini nerden buldunuz?” sorusuna şu karşılığı vermişti:
“Benim dedelerim de Balkan Savaşları’nda savaştı. Birçok konuşmacının o periyotla ilgili ‘Her neyse bunları fazla karıştırmayalım’ biçimindeki kimi tabirlerine takıldım. Ve o devirlerle ilgili yayınlanan tüm makale, kitap, mecmua, istatistik, askeri arşiv ne bulduysam not etmeye başladım. Çabucak akabinde topladığım bu bilgileri kitap haline getirdim… Kitabımda yazılı olan her şey 1912 yıllarından bu yana yayınlanmış olan evraklara, Yunan genelkurmay başkanlığı ve kara kuvvetlerinin arşivlerine ve olayları yaşamış olanların anılarına dayanıyor.”
Yunan şahitlikleriyle Yunan ve Rum zulmü
Tasos Kostopulos, zulmün Balkanlarla da sonlu kalmadığını belirterek, tabirlerini kullandı.
İzmir Rumlarının iki gün süren terör aksiyonları
Yunan askerinin gelişi sırasında İzmir limanında onur kıtasına karşı birkaç el ateş edilmesi münasebet gösterilerek, Yunan askerleri ve silahlı olan kimi mahallî Hristiyanlar, iki gün mühletle şiddet, cinayet, tecavüz ve yağmalamaya girişmişlerdi.
Bu tedhiş aksiyonlarında 200 kişi öldürülmüştü. Ortalarında bir okulun bir sınıfının tüm öğrencileri ve öğretmenlerinin de bulunduğu 2 bin 500 kişi yakalanıp azap görmüştü. Yunan askeri, İzmir’in birkaç kilometre ötesine kadar adeta bir daire çizilmişçesine, ne kadar Müslüman köyü varsa hepsine saldırmıştı. Müttefiklerin oluşturduğu araştırma heyeti, İzmir’de dökülen onca kandan Yunan ordusunu sorumlu tutmuştu.
Yunan tabip: Bizim reziller çocukları maksat tahtası yaptı
“Uşak yakınlarındaki köyde Türk bayanları, çocuklar ve yaşlılar mescide kapanmıştı. Bizim birtakım askerler durumu fark etti. Tüm pis heriflerin yapacağı üzere caminin kapısını kırıp bayanlara tecavüz edecekleri yerde, topladıkları otları yakıp caminin penceresinden içeri attılar. Dumandan beşerler dışarı koşuştular, o vakit da bizim reziller, bayan ve çocuklara atış talim tahtası imiş üzere ateş etmeye başladılar.”
Bir diğer Yunanlı, subay Dimitriu da şahit olduğu insanlık dışı görünümleri şöyle anlatıyordu:
“Eve girdim, meyyit bir Türk ihtiyarın cesedi üzerinden geçtim. İçerden sesler geliyordu. 10 kadar Yunan askeri bir Türk kızını eteklerini kaldırmışlar zorla dans ettiriyorlardı. Bana, ‘Gel, sen de mezeden tat’ dediler. Türkçe ‘Ayıp’ dedim. Türk kızı yanıma koştu, ayaklarıma kapanarak ‘Beni kurtar’ dedi. Askerlere yalvardım, ‘Kadındır yapmayın’ dedim. Biri süngüsünü çıkarıp bana hakikat yöneldi. Kaçmak zorunda kaldım. Bayanın çığlıklarını unutamadım. Sabaha karşı bin kadar konut alevler içindeydi. Kızlara ailelerinin gözü önünde tecavüz edildi. Askerler o gece yağmaladıkları ipek yorganlarda yattılar.”
Bir diğer Yunan subayı Binbaşı Panagakos’un da “Uşak’da Türkler dehşetten ailelerini geceleri mezarlıklarda gizliyorlardı. İki Yunan askerinin tecavüz etmeye çalıştığı genç bir kızı kurtardım. Annesi koşarak ellerimi öpmeye başladı. Az ilerde öteki iki kızı yerde cansız yatıyordu.” sözü kayıtlara geçmişti.
Lenin’in Dışişleri Bakanı: Yunan zulmünü durdurun
Yirminci yüzyılın birinci çeyreğinde Yunan ordusu ve lokal Rumların Müslüman Türklere reva gördüğü zulmün şahitleri ortasında değişik milletlerden kelamlarına prestij edilir isimler de vardı.
Bunlardan birisi de Rusya’da Ekim Devrimi’ni gerçekleştirip komünist sistemi kuran Sovyet başkanları Vladimir Lenin ve Lev Troçki’nin yakın çalışma arkadaşı Georgi Çiçerin’di. Sovyet Dışişleri Halk Komiseri (Bakanı) Çiçerin, 26 Ekim 1921 günü müttefik ülkelerin hükümetlerine bir protesto mektubu göndererek, Yunan ordusunun yaptığı katliamları diplomatik kayıt altına almıştı.
Sakarya’dan çekilen Yunan ordularının Türk sivil nüfusa karşı giriştiği hücumlara dikkat çeken Çiçerin, “insanlık dışı bu aksiyonları durdurun” demişti:
“Yunan ordularının Küçük Asya’da giriştikleri yırtıcı ve insanlık dışı hareketler; Rusya hükümetini, müthiş yıkıma ve barbarca gaddarlıklara çekmek zorunda bırakmıştır. Tarafsız gözlemciler ve haber ajansları, Türkiye’nin, Yunan orduları tarafından işgal edilen ve geri çekilirken boşaltılan bütün bölgelerinin bir çöle çevrildiğine vurgu yapmaktadır. Yunanların geri çekildiği bütün yerlerde Türk köyleri yakılmakta ve nüfus büsbütün yok edilmekte ya da esir alınmakta, bayanlar ise en yırtıcı tecavüzlere maruz kalmaktadır. Bu yerlerdeki Türk nüfustan lakin ormanlarda ve dağlarda saklanabilenler kurtulmaktadır. Yunan kumandanlığının emirlerinde Yunan ordularına yol üstündeki bütün Türk köylerini yakma talimatı veren Prens Andrey’e atıf yapılmaktadır. Hatta Yunan ordularının Başkomutanı Papulas Türk köylerinin imha edilmesi buyruğunu vermiştir. Rusya hükümeti, Yunan ordularının Türkiye’deki tahammül edilemez hareketlerini sonlandırması için gerekli adımların atılmasını şartsız gerekli görmektedir.”
Yunan ve Rumlar, yabanî bir kudurganlık içindeydi Türklerin Rumlar’dan (pek çok yerde Ermeniler de) kaynaklanan ataklarda yaşadıkları kahırların öbür birtakım şahitlikler ortasında; Erzurum’da altı yıl bulunan Rus general Mayewski, Fransa’nın İstanbul sefiri Cambon, Van’ın İngiliz konsolosu Williams, Erzurum’un işgalinden kurtuluşuna kadar burada Rus II.Topçu Alayı Kumandanı olan Twerdo Khlebof ve İngiltere Hükümet Sözcüsü Chamberlain’ın yazdıkları anıları da yer almaktaydı.
Yeniden, Sovyet Büyükelçisi Aralov da Yunan zulmünü “Kaçmakta olan düşman, yabani bir kudurganlık içinde, yolda rastladığı her şeyi yakıp yıkıyordu. Uşak, Aydın, Manisa kentleri ve köylerin birçok yakılmıştı.” satırlarıyla anlatmıştı.
Bağımsız çevrelerce ilmi dürüstlük haysiyetiyle yapılan araştırmalara nazaran, Birinci Dünya Savaşı’ndan Kurtuluş Savaşı’na kadar geçen müddette 640 bin Türk sivil, Yunan ordusu tarafından öldürülmüştü.
14/15 Mayıs 1919 günü İzmir’in işgal edilmesinden sonra Yunan birlikleri kentin Türk nüfusunun bir kısmını katletmişti. İtilaf Devletleri’nin kaynaklarına nazaran 15 Mayıs 1919 günü 300 ila 400 Türk öldürülmüştü. Yunan ordusu Anadolu içlerine gerçek ilerledikçe bölgede yaşayan Türkler katliamlar, tecavüzler ve yıkımla karşı karşıya kalmıştı.
Bir Britanyalı askerî yetkili olan Harold Armstrong, Yunan ordusunun İzmir’den Anadolu içlerine yanlışsız ilerlerken sivilleri katlederek, yakarak, yağmalayarak ve tecavüz ederek gittiğini yazmıştı.
Britanyalı tarihçi Arnold J. Toynbee, 15 Mayıs 1919 günü İzmir’in Yunanlar tarafından işgalinden sonra organize bir formda katliamların yürütüldüğünü aktarmıştı.
Toynbee, Yunanların bölgede yürüttüğü zulme tanıklık ettiğini anlatmıştı. Marjorie Housepian’a nazaran Yunan işgali altındaki İzmir’de 4 bin Müslüman idam edilmişti. Bergama baskını sonucu, 80 bin Türk sivil bölgeden ayrılmak zorunda kalmıştı.
ABD Konsolosu: Manisa neredeyse külliyen yok olmuştu
Yunan ordusu ile Anadolu’da mukim Rumların sergilediği vahşet anlatmak bitmez…
Amerikan Konsolosu Park’ın yalnızca Manisa için yazdıkları, vahşetin toplam boyutu hakkında fikir verecek kadar ibretlikti:
“Manisa çabucak hemen tümüyle yok olmuştur. 10 bin 300 konut, 15 cami, 2 hamam, 2 bin 278 dükkan, 19 otel, 26 villa… Bize anlatıldığına nazaran Turgutlu 40 bin nüfuslu bir kent idi ve bunun 3 bini gayrimüslimlerden oluşuyordu. Bu 37 bin Türk’ten artık canlı kalanları saymağa kalksanız yalnız 6 bin kişi sayabilirsiniz. Kenti oluşturan 2 bin yapıdan sadece 200’ü ayakta kalmıştır. Yakılıp yıkılmış meskenlerin yüzde oranı şöyleydi: Manisa yüzde 90, Turgutlu yüzde 90, Alaşehir yüzde 70, Salihli yüzde 65.”
– Yrd. Doç. Dr. Şayan Ulusan, “Türkiye’nin Milletler Cemiyeti’ne Girişi”, Çağdaş Türkiye Tarihi Araştırmaları Mecmuası, 2008/Bahar-Güz
– Stelyo Berberakis, “Yunanlılar Tarihiyle Yüzleşiyor”, 31 Aralık 2008, Çarşamba, Sabah Gazetesi,
– Yorgo Kırbaki, “Türklere Nasıl Mezalim Yaptık?”, 30 Ağustos 2009, Hürriyet Gazetesi
– Dr. Mehmet Perinçek, “Sovyet Rusya raporlarında Anadolu’daki Yunan işgali ve katliamı”, mehmetperincek.com
