Kocaeli’nin Gebze ilçesinde ailesiyle birlikte yaşayan ve fabrikada personel olan 28 yaşındaki Uğur Denktaş, 2015 yılında kimliğini kaybetti.
Daha sonra yeni kimlik çıkartan Denktaş, hayatına kaldığı yerden devam etti. Bu olaydan 3 yıl sonra Denktaş’ın çalıştığı iş yerine maliyeden gruplar geldi.
İsmine şirket açıldığını öğrendi
Grupların kendisine borç tutanağı vermesiyle neye uğradığına şaşıran Denktaş, kendi ismine şirket açıldığını öğrendi.
Hayatının şokunu yaşayan Denktaş, o günden sonra hakkını adliyede aramaya başladı.
Şirkete ilişkin 7 bin lira vergi borcu çıktı
İmza uyuşmazlığı sebebiyle girdiği duruşmalardan beraat eden Denktaş, bu sefer de geçtiğimiz gün meskenine gelen dokümanlarla yıkıldı.
Şirkete ilişkin yaklaşık 7 buçuk milyon liralık vergi borcu olduğunu öğrenen Denktaş ailesi, kendilerine ilişkin olmayan şirketin borcunu nasıl ödeyeceklerini düşünüyor.
“Şirketi kimin açtığı belirli değil”
2015 yılında kimliğini kaybettiğini ve 3 yıl sonra çalıştığı markete maliyeden takımların geldiğini söyleyen Uğur Denktaş, “Biz de markete geldiklerini düşünerek önemsemedik. Sonra maliyeciler benim ismimi verince bu olayı öğrendim. İstanbul’da şirketimin olduğunu öğrendim. Karakola gittim, imza attım. En son mahkemede imza uyuşmazlığı kararı verildi. Artık de bana borç kağıdı geldi. Ne yapacağımı bilmiyorum, mağdurum. Şirketi kimin açtığı muhakkak değil. İsimler yazıyor ancak hiç birini tanımıyorum. Daha evvel hiç görüşmedim, bilmiyorum. Mahkemede de söyledim bunu. Şirketin genel müdürü, kurucusu olarak benim ismim yazıyor” dedi.
“Kendime ilişkin bir iş yerim olsa masraf kendi iş yerimde dururum”
Duruşmalara gidebilmek için daima iş yerinden müsaade almak zorunda kaldığını söyleyen Denktaş, “Bu seferde iş yerimdekiler ‘Bu çocuk neden daima müsaade alıyor?’ diyor. Ben kaç günden beri adam akıllı uyku uyuyamıyorum. 8 milyon lira borcu görünce başımdan aşağıya kaynar sular döküldü. O denli bir parayı ben bir ortada görmedim. Epilepsi hastasıyım, Yüzde 54 mani durumum var. Daima ilaç kullanan bir beşerim, iş yerimde de engelli takımında çalışıyorum. 18 yaşıma girdim gireli çalışan bir beşerim. Kendime ilişkin bir iş yerim olsa sarfiyat kendi iş yerimde dururum. Neden oburunun iş yerinde çalışayım ki? Komik bir durum bu” diye konuştu.
“Beraat ettikten sonra bu sene yeniden mahkeme kağıdı geldi”
Oğlunun zihinsel engelli olduğunu, algılama zahmeti, dikkat dağınıklığı ve davranış bozukluğuna sahip olduğunu aktaran 3 çocuk annesi Sevim Denktaş ise “Kendisi epilepsi hastası. Biz bu şirket sorununu öğrendiğimizde mahkemelere gittik geldik. Karakola gittik, sayısız imzalar verdik. Oğlum, imza tutarsızlığından 2019 yılında bu davadan beraat etti. Beraat ettikten sonra bu sene tekrar mahkeme kağıdı geldi. Oğlum yürüyemediği için dizlerinden ameliyat oldu, duruşmanın birine katılamadık, başkasına katıldık. Haziranda tekrar duruşma var. Beraat kararı zati daha evvel verilmiş. Artık 3 gün evvel meskenime 7 buçuk milyon liralık bir vergi borcu geldi. Evrakların hepsinde engelli raporu var. Her çalıştığı yerde engelli takımında çalışıyor. Şu anda bir fabrikada engelli işçi olarak çalışıyor” halinde konuştu.
“Şirket sahibi bir insan engelli takımında neden çalışıyor”
Oğlunun şahsî bakımlarını bile kendisinin yaptığını aktaran Denktaş, şu sözleri kullandı:
“Bu çocuğun kendine hayrı yok. Çocuğumun şahsî bakımlarını bile ben yapıyorum. Duşunu, banyosunu küçük kardeşi yaptırıyor. Tırnağına varana kadar ben kesiyorum. Hakikaten çok makus durumdayım ve psikolojim alt üst oldu. Borç meskene geldiğinde ben meskende değildim. Çocuklarım aradı, bana bunu söylediklerinde çalıştığım iş yerimde hudut krizi geçirdim. ‘Böyle bir şey olamaz, mümkün değil’ dedim. 500 lira, 600 lira bir para değil ki ödeyelim. Zati onu da ödemem, niçin ödeyeyim? Ödemem için hiçbir sebep yok. Ben bunu kabullenmiyorum. Zira yaptığımız hiç bir şey yok. Şirket sahibi bir insan engelli takımında neden çalışıyor? Gitmem gereken neresi varsa gidebildiğim yere kadar gideceğim. 3 gecedir uyumuyor benim çocuğum. Ağlıyor, korkuyor, ‘Anne beni cezaevine atarlarsa ne yaparım?’ diyor. Benim çocuğumun 3 gün cezaevinde kalması mevti demek. Çocuğum benden başka bir gününü geçiremez. Benden başka sofraya oturamaz benim çocuğum”
