Birinci solo albümü “Epoch”u iki yıl evvel yayımlamıştı Doğan Duru. Yıllardır REDD kümesinin sesi olarak tanıdığımız ancak birinci solo albümüyle farklı bir tarafını de görme fırsatını bulduğumuz Duru solo üretimlerine devam edeceğini duyurmuş ve sık sık yeni kesimlerle karşımıza çıkmayı sürdürmüştü. Ortada Türkiye Emekçi Partisi’ne katılan ve toplumsal medyada politik bahislerde yaptığı paylaşımlarla da dikkat çeken Doğan Duru ile 6 Mayıs’ta dijital platformlarda dinleyiciyle buluşan ikinci solo albümü “Kafesine Uçan Kuş” hakkında söyleştik.
– “Kafesine Uçan Kuş” çok güçlü ve manalı bir metafor. Meramınızı açmak ister misiniz?
Kafka’nın kabulleniş ve kabul edilme çift taraflılığının bir tabiri olarak “Kafesin biri, bir kuş aramaya çıktı” metaforuyla yaşadığımız toplumun tüm bireyi nasıl kafeslediğini vurgular. Ben de bu metafordan yola çıkarak bu çift taraflılığı biraz manipüle ettim. Özgürleşmenin, konfor alanında esarete nazaran çok daha güç olduğu bir dünya sistemi var ve gitgide de agresifleşiyor. Özgürlük avuntusuyla yaşayanlar tarafından özgür olmaya çalışanın sistem dışına itildiği bir tertibin yaralı kuşlarıyız.
“MÜZİK BASINI KALMADI”
– Toplumsal medyada izlediğim kadarıyla piyasadaki yeni müzikler hakkında çabucak hemen hiç tenkit yazılmamasından şikâyetçisiniz. Müzik basını yetersiz mi kalıyor?
O denli bir basın kalmadı ki, müzik müellifinin, müzik eleştirenin aslında sayısı ve kalitesi yetersizken artık hayatını sürdürebileceği bir yer de yok. Müzik televizyonları, mecmuaları, köşeleri artık yok, tanıdığım tüm müzik muharrirleri çeşitli platformlara danışmanlık yapıyor. Hâlâ yazan çizenlerin de herhalde ilgisine mazhar olamadık diyelim.