Kars’ın Varlı Köyü’nde yaşayan Onur Ömer Dara, 2 yıl evvel Kafkas Üniversitesi Siyaset Bilimi Kamu İdaresi Kısmından mezun oldu.
Kısmını dereceyle bitirmesine karşın 2 yıl boyunca işsiz kalan Dara, bu süreçte akrabalarıyla birlikte Ankara’nın semt pazarlarında küçük bir tezgâh açarak yeşil yapraklı sebzeler satmaya başladı.
Bir demet dereotunun bile 8 TL’ye çıktığı devirlerde küçük tezgâhı gelir kaynağı olmaktan çıkıp Dara’ya külfet olmaya başladı.
Bunun üzerine Onur Ömer Dara dededen kalma yerlere buğday ekmeye karar verdi.
“BÖLÜMÜM DERECEYLE BİTİRMEME KARŞIN İŞ BULAMADIM”
Digor’daki köyüne dönen Onur Ömer Dara 14 Mayıs Dünya Çiftçiler Günü’nde ANKA Haber Ajansı’na konuştu:
“Bölümüm dereceyle bitirmeme karşın yaklaşık iki yıldır mezun olmama karşın hiçbir iş bulamadım. Birçok sivil toplum kuruluşunda bugüne kadar istekli çalışmalara katıldım. Daha evvel de Ankara’da zerzevat pazarlarında pazarcılık yapıyor, geçimimi oradan sağlıyordum. Lakin artan girdi maliyetlerinden ötürü pazarcılıktan da para kazanmamaya başladım.
“TARLALARIMIN YARISINI EKEBİLDİM”
Dedemden yadigâr kalan yaklaşık 100 dönümlük tarlayı ekmek için bugün köye geldim. Lakin bu 100 dönümün 100’ünü de ekemiyorum maalesef. Fakat yarısını ekebiliyorum. Mazotun 22 lira, gübrenin 14 bin lira, tohum fiyatlarının 5-6 TL olması nedeniyle fakat tarlalarımın yarısını ekebiliyorum.
“BU BENİM UTANCIM DEĞİL”
Ben kendi kısmımla ilgili bir işte çalışmış olsaydım, bu topluma ve ülkeye daha yararlı bir birey olabileceğimi düşünürdüm. Fakat ne yazık ki kendi kısmımla alakalı bir işte çalışamıyorum. Bu benim utancım değil. Bizi yönetenlerin utancıdır. Bu tarlalar da artık benim son umudum. Şayet bu yıl da kurak geçerse son umudum da böylelikle yok olmuş olacak.”