Intersolar Avrupa Güneş Gücü Konferans ve Fuarı kapsamında hazırlanan “Güneş Gücünden Çelik” başlıklı rapora nazaran, Avrupa ülkelerinin ağır endüstrilerde kullanmak üzere fosil yakıtlı güç kaynaklarından uzaklaşıp, fiyatları nispeten daha kıymetli fakat çok daha pak kaynaklara ulaşım konusunda alternatifler bedellendiriliyor.
Ağır endüstride muhtaçlık duyulan gücün fosil yakıtlar yerine hidrojenden karşılanmasıyla bu durumun ülkelerin iklim maksatlarına yaklaşmasına yardımcı olacağı öngörülüyor.
Hidrojen, bilinen yakıtlar içinde ünite kütle başına en yüksek güç içeriğiyle başka kaynaklara nazaran pak bir alternatif olarak bedellendiriliyor.
Avrupa Birliği (AB), sera gazı emisyonlarını yüzde 55 azaltmayı taahhüt ettiği “Fit for 55” muahedesi kapsamında, 2030’a kadar 5,6 milyon ton yeşil hidrojen üretmeyi hedefliyor. Ayrıyeten mart ayında açıklanan “REPowerEu” aksiyon planı kapsamında, “Fit for 55” planına ek 15 milyon ton daha yeşil hidrojen üretimi amaçlanıyor.
ELEKTROLİZ YATIRIMLARI İÇİN 1,2 MİLYAR AVROYA MUHTAÇLIK VAR
Dünya genelinde üretilen hidrojenin yüzde 95’i fosil yakıtlardan, geri kalan yüzde 5’lik kısımdan suyun elektrolizi yoluyla elde ediliyor.
Rapora nazaran, AB ülkelerinde çelik üretimi güç ağır bölümlerin başında geliyor. Pak güç ve hidrojen kullanarak yıllık 4 megaton ham çelik üretimi için 1,2 ile 1,3 gigavat elektroliz kapasitesine gereksinim bulunuyor.
Bu büyüklük için 3,3 milyar avro sermaye yatırımı gerekiyor. Bu yatırımın 1,2 milyar avroluk kısmını elektroliz yatırımları oluşturuyor.
Rapora nazaran, güneş gücünün hidrojen üretiminde kullanılması durumunda ise elektroliz yatırımlarının 4,5 ile 5 gigavata kadar çıkabileceği hesaplanıyor. Bu da yatırımların 7 milyar avroya ulaşmasına imkan veriyor.
HİDROJEN İTHALATINDA BORU ÇİZGİLERİ ALTERNATİFİ
Avrupa ülkeleri, ağır endüstride muhtaçlık duyduğu hidrojeni, yüksek elektroliz maliyetleri sebebiyle bilhassa çelik üretiminde kullanacağı hidrojenin boru çizgileriyle taşınmasını da alternatifler ortasında pahalandırıyor.
Raporda güç fiyatlarının minimumda düşünüldüğü “düzenlenmiş senaryoya” nazaran hidrojen üretiminin kilogram başına 1,5 avro, “yüksek fiyatlı senaryo” kapsamında ise kilogram başına 3 avro olarak hesaplanıyor.
Mevcut şartlarda ise çelik dalında gereksinim duyulan hidrojenin üretim maliyeti kilogram başına 1,5 avro olarak hesaplanıyor. Bu fiyatlama düzeyi ise Avrupa’nın çelik bölümü için “zorluk” manasına geliyor.
Rapora nazaran, Avrupa çelik üretiminde muhtaçlık duyduğu hidrojeni boru çizgileriyle ithal etmeyi yüksek üretim maliyetlerine alternatif bir tahlil olarak kıymetlendiriyor.
İthal edebileceği ülkeler ortasında Türkiye, Birleşik Krallık, Orta Doğu ve Afrika bölgesi, Norveç ve Ukrayna bölgeleri ön plana çıkıyor. Türkiye’nin ise 7 bölgesinde hidrojen üretimi için gerekli yenilenebilir güç kaynağı bulunuyor. Ayrıyeten Türkiye başka bölgelerle kıyaslandığında kara ve boru çizgisi temasları açısından avantajlı bir pozisyonda bulunuyor. Bu nedenlerle başka seçenekler ortasında Türkiye öne çıkıyor.