Bayramda ortalarında Nagehan Alçı’nın da bulunduğu gazetecileri yanına alarak Karadeniz çıkarması yapan Ekrem İmamoğlu, CHP kanadından gelen tenkitlere ‘Vız gelir tırıs gider’ formunda karşılık vermesi sonrası ortalık toz duman oldu. CHP’li isimler İmamoğlu’nu topa tutarak adeta ‘Siyasi bir dayak’ attı. Cumhurbaşkanlığı adaylığı için görünmeyen bir yarış içerisinde olduğu sav edilen CHP Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu ise bu durum hakkında tek bir kelam bile etmedi. Kanal 7 Ankara Temsilcisi ve Haber7 Müellifi Mehmet Acet, köşe yazısında bu durumun nedenini, Kılıçdaroğlu’nun İmamoğlu’na karşı ‘Bırakın biraz gününü görsün’ bildirisi verdiğini lisana getirdi.
İşte dikkat çeken o köşe yazısı:
İstanbul Büyükşehir Belediye Lideri Ekrem İmamoğlu’nun, bayramda Karadeniz’e yaptığı geziyi izlemek üzere beraberinde götürdüğü gazeteciler nedeniyle neler yaşadığını gördünüz.
İBB Lideri, sözün tam manasıyla bir ‘mahalle dayağından’ geçirildi.
Yapılan tenkitlere ‘vız gelir tırıs gider’ demesi miydi gerçek neden, yoksa birikmiş fakat dışa vurulamamış öfkelerin patlaması mıydı tam olarak anlamak mümkün değil.
Fakat İmamoğlu’nun ‘yediği laflar’, gözden düşen ve bir daha hiçbir formda affedilmeyecek şahıslara yönelik söylenen laflara benziyordu.
Kibir suçlaması başlı başına ağır bir suçlama.
Üstelik mahalle içinde, CHP’li öteki isimler varken, İmamoğlu’nun Cumhurbaşkanı adaylığına açıktan dayanak veren isimlerden geldi bu çeşitten suçlamalar.
İmamoğlu günün sonunda yarım ağız geri adım attı ancak Fazıl Say’ın dediği üzere, “Senden olsa olsa en fazla Rize milletvekili olur” aşağılamalarından kurtulamadı.
Başka yandan çok enteresan bir tutuculuk hali var karşımızda.
İdris Küçükömer’in ta 1960’ların sonunda “Düzenin Yabancılaşması” kitabında yer verdiği tezin canlı bir örneğini yaşadık güya.
“Türkiye’de sol, sağdır, sağ soldur. Tutucu damarı sol, ilerlemeci damarı geniş muhafazakâr kısımlar temsil eder” mealindeki bir tezdi Küçükömer’in lisana getirdiği.
Kendisi de, bu tezleri nedeniyle mahallesinden aforoz edilmiş, bir nevi, bedel ödeyerek tezini doğrulatmıştı.
İşin enteresan tarafı, İmamoğlu mahalle dayağı yerken, partisinden, Millet İttifakı paydaşlarından rastgele bir dayanak görememiş olmasıydı.
Problemin bu kısmı, başka bir siyasi tahlil gerektirecek kadar kıymetli.
CHP Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu hiç topa girmedi.
Twitter hesabına baktım, bayramla ilgili fakat hususla alakası olmayan şöyle bir paylaşımı olmuş:
“Bayramımızı bile karamsar geçirdik. Gülümsemeyi unuttuk, halkımız yorgun. Pes etme vakti değildir. Bırakın çeteler kaygılansınlar, hayata küssünler, uykuları kaçsın.”
Bu çeşit durumlara, genel liderlerin her vakit topa girmesi beklenmeyebilir.
Lakin şayet bir halde sahip çıkılması gereksinimi hâsıl olmuşsa, parti sözcüsü üzerinden, parti hesabı üzerinden, ya da, “Evet bu genel merkezin iradesini yansıtıyor” diyebileceğiniz bir yerlerden bir dayanak iletisi verilebilirdi.
Fakat herkes sustu.
Şuurlu bir sessizlik hali değilse bu, herkese bilhassa ‘susun’ iletisinin verilmesiyle ortaya çıkabilecek bir sonuçtur.
CHP Sözcüsü Faik Öztrak’ın hesaplarını da denetim ettim, orada da bu sıkıntıyla ilgili tam bir sessizlik hali kelam konusuydu.
Pekala, bu sessizlik halinin siyaset lisanındaki tek manası, dayanak vermekten kaçınmak mıdır?
Takdir edersiniz ki, bundan ibaret de değildir.
Bu sessizlik halinin yansıttığı öteki mana da şudur:
“Bırakın biraz gününü görsün!..”
Evet, Kılıçdaroğlu’nun İmamoğlu’nun başına gelenlere karşı sessiz kalması, üstüne konuşabilecek durumda olanları da susturmasının bu türlü bir manası da vardır.
Kılıçdaroğlu dışında, İmamoğlu’nun yüzünde ‘Rabbi yessir’ gören UYGUN Parti Genel Lideri Meral Akşener’in sessizliği de dikkat cazip oldu.
İmamoğlu’nun ‘ita amiri’ Kılıçdaroğlu olduğu için Akşener’in sessiz kalması bir yere kadar anlaşılabilir.
“Kendi partisi evvel bir konuşsun, sahip çıksın ben ona nazaran bakayım” diye düşünmüş de olabilir.
Ya da, o da aslında o denli düşünmedi de, “Bırakalım CHP biraz karışsın” diye düşünüp o yüzden mi sessiz kalmayı tercih etti?