Eşiyle birlikte çalışan H.K., meskenini temizlemesi için özel bir şirketten çağırttığı paklık vazifelisi Ş.M.’nin hırsızlık yaptığından şüphelendi.
Daima ziynet eşyaları azalan konut sahibi, temizlikçi Ş.M.’yi takip etmek için konuta saklı kamera yerleştirdi.
Temizlikçinin gün uzunluğu hareketliliğini dedektif edasıyla takip eden mesken sahibi, genç bayanın, meskende paklık yaparken, yatak odasındaki şifonyeri karıştırdığını, içinde bulduğu cüzdanı denetim ederek, boş olduğunu görünce yerine koyduğunu tespit etti.
‘Yeterli kanıt yok’ deyip, salındı
Emniyet Müdürlüğü’nün yolunu tutan konut sahibi bayan, temizlikçiden şikayetçi oldu.
Savcılıkça başlatılan soruşturma sonucunda Ş.M. hakkında Asliye Ceza Mahkemesi’nde dava açıldı.
Mahkeme, kâfi kanıt bulunmadığı gerekçesiyle sanığın beraatine hükmetti.
‘Gözetlemek hukuka uygun’
Konut sahibi, kararı temyiz edince devreye Yargıtay 6. Ceza Dairesi girdi.
Emsal nitelikte bir karara imza atan Daire, meskendeki ziynet eşyalarının eksilmesi sebebiyle konutta çalışan hizmetliyi gözetlemek hedefiyle meskene bilinmeyen kamera takılması ve elde edilen imgelerin yargılamada kanıt olarak sunulmasının hukuka uygun kanıt olduğuna hükmetti.
Yargıtay’ın emsal kararı
İHA’da yer alan Yargıtay kararında şu sözlere yer verildi:
“Eve kamera yerleştirmek suretiyle kayda alınmasını sağladığı imajların hukuka uygun kanıt olarak kullanılabileceği anlaşılmıştır. Bu kamera kayıtlarına dayanılarak, daha evvel H.’nin ziynet eşyalarında ve parasında meydana gelen eksiklikler bağlamında Ş.’nin hırsızlık cürmünü işlediği kabul edilerek hakkında mahkumiyet kararı kurulamaz.
Lakin; Ş’nin yatak odasında bulunan şifonyeri karıştırarak, içinde bulduğu cüzdanı denetim etmesi ve ancak boş olduğunu görünce yerine koyması bağlamında, teşebbüs basamağında kalmış hırsızlık cürmünü işlediğini kabul ederek, hakkında mahkumiyet kararı kurulması gerektiği, istikametinde içtihatta bulunmuş ve birinci derece mahkemesinin beraat kararının bozulmasına karar vermiştir.
Güvenlik ve toplumsal sistemin sağlanması maksadıyla kamuya açık alanlarda kurulan kent kamerası imajlarıyla özel kişi ya da kuruluşların konut ya da iş yerlerinde, yaşama hakkı ile mülkiyet hakkı başta olmak üzere kendi hak ve menfaatlerini korumak hedefiyle kurdukları kamera imajlarının gerektiğinde ceza yargılamasında hukuka uygun kanıt olarak kabul edilmesi gerekir.”