Hakkari’nin Yüksekova ilçesine bağlı Orman Mahallesi’nde yaşayan 7 çocuk annesi Naciye Erekli (53), zihinsel ve bedensel engelli 4 çocuğuna gözü üzere bakıyor.
Engelli Hasan, Şiyar, Feyruz ve Fatma isimli çocuklarına büyük bir özveri ile 37 sene boyunca tüm zorluklara karşın bakan Naciye Anne, 2017’de Aile ve Toplumsal Hizmetler Vilayet Müdürlüğü tarafından yılın annesi seçildi.
İHA’nın haberine nazaran; hayatını çocuklarına adadığını söyleyen Naciye Erekli, şu sözleri kullandı:
“Ben hiçbir çocuğumu ayırmaksızın hepsiyle tek tek ilgilenerek bu yaşa getirdim. 4 çocuğumun yıkanması, giysisi, içmesi, yemesiyle her gün birebir biçimde ilgileniyorum. Ben yaşadıkça çocuklarıma bakacağım. Onların hepsi benim canım ciğerim.
“Bunlar Allah’ın bize verdikleri bir lütuftur”
Bu 4 çocuk konusunda Allah devletimizden razı olsun, zira her biçimde çocuklarımın muhtaçlıklarını gideriyorlar. Ben tüm zorluklara karşın 4 engelli çocuğuma bakarken, kimileri bir çocuğa bakamaz duruma gelmişler. Aslında bunlar Allah’ın bize verdikleri bir lütuftur.
“Onları bir dakika bırakmak benim için vicdan azabına neden oluyor”
Onlara sahip çıkmak asıl vazifemizdir. Onlar büyümüş olabilirler, lakin onlar hala bebek ve çocuk üzeredirler. Ben hala bir taziyeye, bir misafirliğe gitmiş değilim. Zira onları bir dakika bırakmak benim için vicdan azabına neden oluyor. Ben tam 37 yıldır tüm zorluklara göğüs gererek onlara gözüm üzere bakıyorum. Artık ben de yaşlandım ve değişik ilaçlar da kullanıyorum.”
“Tüm hayatını çocuklarına adamış durumda”
“Ben ne yapsam eşimin hakkını ödeyemem.” diyen Mikail Erekli ise şu kelamları kaydetti:
“Benim 7 çocuğum var lakin 4 çocuğum bedensel ve zihinsel engelli. Bu 4 çocuğum büsbütün bu dünyadan habersizler. Eşim bu 4 çocuğumuza gözü üzere bakıyor. Her şeyiyle birebir ilgileniyor. Allah ondan bin defa razı olsun. Tüm hayatını çocuklarına adamış durumda. Ben de yardım ediyorum lakin onun yaptığı işleri gece gündüz yapsak onun kadar yapamayız. Gecesi gündüzü bu çocuklar olmuş. 37 yıldır hiç bıkmadan annelik yapan eşimin hakkı ödenmez. Bu çocuklar aslında bize bir lütuftur, zira onlar ne büyür ne de konuşur, onlar hayal dünyasında yaşıyorlar. İnşallah biz de ömür sürdükçe bu çocuklarımıza gözümüz üzere bakacağız. Zira onlar bizim için hala bebek üzere duruyorlar.”
