İstanbul Büyükşehir Belediye Lideri Ekrem İmamoğlu, Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan’ın idamlarının 50. yılında, İstanbul Büyükşehir Belediyesi ve Deniz Gezmiş Bağımsızlık ve Özgürlük Vakfı tarafından Cemal Reşit Rey Konser Salonu’nda düzenlenen “Tam Bağımsız Türkiye Yolunda Denizlerin Sonsuzluğa Uzanışının 50. Yıl Dönümü Anma Etkinliği’ne” katıldı. Aktifliğe İmamoğlu’nun eşi Dilek Kaya İmamoğlu, CHP İstanbul Milletvekili Turan Aydoğan ve İstanbul Büyükşehir Belediye Meclisi Küme Başkanvekili Doğan Subaşı da katıldı.
Aktifliğe katılan isimler ortasında Seyahat Parkı protestolarında öldürülen Ali İsmail Korkmaz’ın annesi Emel Korkmaz ve ağabeyi Gürkan Korkmaz da yer aldı.
Şair, müellif ve tiyatro oyuncusu Sunay Akın’ın sunduğu aktiflikte sanatkarlar Cengiz Özkan, Hüseyin Turan, Yasemin Göksu ile Bulutsuzluk Hasreti ve Moğollar kümesi konser verdi.
Aktiflikte Deniz Gezmiş Bağımsızlık ve Özgürlük Vakfı tarafından CHP Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu’na plaket verildi. Kılıçdaroğlu ismine plaketi CHP İstanbul Milletvekili Turan Aydoğan ve Şemside Yener aldı.
İstanbul Büyükşehir Belediye Lideri İmamoğlu, burada yaptığı konuşmada şunları söyledi:
“68 NESLİ HİÇ ÖLMEDİ, ÖLMEYECEK”
Burada çok bedelli beşerler var. 68 jenerasyonunun genç delikanlıları, hanımefendileri burada. Gezmiş ailesi burada. Ve olağan oradan ilham alan çok değerli dostlar burada. 68, bütün dünyada aslında; toplumsal değişimlerin yaşanmasına neden olacak olayların başladığı bir yıl. 68 jenerasyonu, bu değişik isteği ile sokaklara çıktılar ve isteklerin ortaya cesurca koydular. Bu, özgürleşme ve özgür niyetin söz edilme isteğiydi. Seslerini de büyük bir muvaffakiyet ile tüm dünyaya duyurdular. İşte bu jenerasyonun ülkemizdeki en değerli temsilcilerinin bir kısmı burada, bir kısmı hayatını kaybetti; fakat ne yazık ki Denizler, Yusuflar, Hüseyinler hiç olmayacak, istenmeyecek, ülkemiz tarihine bir kara leke olarak büyük bir haksızlıkla hayatına mal oldu. Fakat şöyle bir özelliği var Denizlerin, Yusufların, Hüseyinlerin nezdinde 68 jenerasyonu hiç ölmedi, ölmeyecek. Bu akşam da onu yaşıyoruz.
İmamoğlu, Karadeniz seyahatinde gazetecilerle çekilen ve eleştirilen fotoğrafına değindi:
“VIZ GELİR TIRIS MASRAF. HİÇ UMURUMDA DEĞİL”
“Hiçbir yerde farklı bir dilim olmayacak, hangi salonda olursa olsun. Münasebetiyle, bir fotoğraf üzerinden kurban etmeye çalışan beşerler olabilir, benimle tıpkı şeyi düşündüğünü, birebir şeyleri inandığını söyleyen ne yazık ki anlık hırslarına yenilmiş beşerler olabilir ya da bir grubun renkleri üzerinden ayrıştırma çabası içinde olanlar olabilir. Oburlarının değirmenine su taşıdıklarının farkında olmayanlar da olabilir bunun içerisinde, farkında olup yapanlar da olabilir. Fakat bu kardeşiniz için vız gelir tırıs sarfiyat. Hiç umurumda değil. Dolayıyla, ben şunun için bunu söylüyorum: bu kadar büyük mefkureleri, bu kadar büyük olayları konuşurken bu heyecanla konuşurken, tartışırken küçük ayrıntılar üzerinden davayı, o davayı güden insanları ya da öteki dostumuzun başına gelebilir fark etmez. ‘Ya bu insan ne yapmak istedi, ne istiyor’u anlamadan, anlamaya çalışmadan bu üslup teşebbüsleri yapanları akıllı olmaya davet ediyorum. Öteki hiçbir davetim yok. Akıllı olmaya davet ediyorum.
Zira, bizim başarmaktan diğer talihimiz yok. Benim can ciğer yol arkadaşım Tayfun, Silivri’de 18 yıl mahpus cezası almış yatıyorken, onunla bir arada başka arkadaşları da 18 yıl vatanını sevmekten, mesleğini yapmaktan diğer hayatında öteki ideali olmayan bu kardeşimin bu hukuksuzluğa uğradığı bir haftada, bir fotoğraf üzerinden, bir grubun renkleri üzerinden kavram üretmeye çalışanların aklını, şaşarak izliyorum.”
“BU KÖTÜLÜKLERİN, YOBAZLIKLARIN İZLERİNİ SİLEMEMİŞSEK HEPİMİZ BORÇLUYUZ”
“Ben bu gerçekleri söylemeden, bunlarla yüzleşmeden milyonlarca beşere Deniz Gezmiş üzere pırlanta bir beşere, Yusuf üzere, Hüseyin üzere pırlanta bir genç, onlar hala daha benden bile küçük. Hala 21, 22, 23 yaşlarında bunlar. Milyonlarca beşere düşman, hain diye anlatılmasını yenememişsek, bu kötülüklerin, yobazlıkların izlerini silememişsek hepimiz borçluyuz değerli dostlarım. Ben, kendimi, en öndeki borçlu insan olarak kabul ediyorum, en öndeki nefer üzere çalışmak ve ucunda da hiçbir şey beklemeden yalnızca bu ülkenin bugün doğmuş insanlarını, 50 yıl sonra birebir hisleri bu ülkede konuşursa ben o denli kuru laf olarak ‘Mustafa Kemal’in askerleriyiz’ diyerek bağıranlardan olmam, olamam. Ben onun hakkını veririm; cumhuriyetin, demokrasinin, barışın, özgürlüğün hakkını vermeye çalışanlar lütfen dikkatli olsunlar. Önlerinde bu büyük uğraşın olduğunu ve büyük süreçte muvaffakiyete kavuşmanın kural olduğunu unutmasınlar. Küçük ayrıntılar ile, küçük işler ile küçük beşerler uğraşır. Biz 85 milyon insan olarak büyük beşerler olmalı ve bu büyük ülkünün cumhuriyetin seneye kutlayacağımız 100. yılında yüzleri gülen birbirleriyle barışmış, ön yargılarını yıkmış, birbirleri ile konuşabilen uzlaşabilen devletimiz ve devletin kaygı yerine sıcak şefkat elini uzattığı herkesi vatandaşı olduğu için eşit kıldığı bir süreci bu ülke ile buluşturmak ve yaşatmak, boynumuzun borcu olduğunu unutmayalım.”