CHP İstanbul Milletvekili ve TBMM Anayasa Komitesi üyesi İbrahim Kaboğlu, Seyahat Davası’nda haklarında mahpus cezası kararı verilerek tutuklanan Can Atalay, Tayfun Kahraman, Osman Kavala ve Hakan Altınay’ı Silivri Cezaevi’nde; Mücella Yapan, Çiğdem Mater Utku ve Mine Özerden’i ise Bakırköy Bayan Cezaevi’nde ziyaret etti. Kaboğlu, “Ortak özellik hepsinin morali âlâ moralinin güzel olmasının nedeni ‘Biz haklıyız’ diyorlar. Ancak haksız bir biçimde tutulmanın verdiği ortak rahatsızlık da var” dedi.
CHP Yüksek Disiplin Heyeti üyesi Doğuşcan Aygün de Kaboğlu’na eşlik etti. Kaboğlu, ziyaretlerinin akabinde Bakırköy Cezaevi önünde, ANKA’nın aktardığına nazaran şu açıklamaları yaptı:
“İlkin Silivri Cezaevi’ne gittim. Can Atalay’la, Tayfun Kahraman’la, Osman Kavala’yla, Hakan Altınay’la görüştüm. Burada da (Bakırköy Cezaevi’nde) Mücella Yapan ve Çiğdem Mater’le, Mine Özerden ile görüştüm. Ortak özellik hepsinin morali güzel. Moralinin uygun olmasının nedeni ‘Biz haklıyız’ diyorlar. Lakin haksız bir biçimde tutulmanın verdiği ortak rahatsızlık da var.
Adil yargılanma hakkının gereklerinin tümüyle ortadan kaldırılmış olmasından kaynaklanıyor. Bu 7 kişi bu dava belgesinin, kendi ferdî evraklar olmadığını bir toplumsal sorun belgesi olduğunun bilincindeler.
Yerleri burası değil. Hapishane ortamı bakımından ortam ve şartlar bir hapishanede olabilecek ortam ve şartların en düzgünü. Burada da yapılabilecek çabucak hemen her şey yapıldığını bizim mahpuslardan hem de yöneticiden öğrendim, insani olarak. Lakin fiziki şartlar tabi ki buna elverişli değil. Burası en büyük bayan hapishanesi olduğundan 3’te 1’i yabancı koğuşlar sürdürülebilir olma özelliğinden uzak.
‘MAHKEMEDEN MAHKEMEYE TAŞINDILAR’
Bizim davada, sabahtan bu yana yaptığım görüşmelerden şu kanaat tekrar yerleşti ki yazık. Bu yargıçlar, savcılar hata oluşturmayan belgelerle yıllar yılı uğraştı, uğraştırıldı. Bu şahıslar mahkemeden mahkemeye, duruşma salonundan duruşma salonuna taşındı. Gerek Silivri gerek burası; bunların yerine gerçek hatalılar burada olmalı. Bu şahıslara devlet ayrıyeten harcama yapıyor. Mahpus olarak alıyor. Bunlar da dillendirilmeyen konular. Bir emek israfı.
Aksiyon belirli. Taksim belirli, Seyahat belirli. Milyonlara mal olmuş aksiyonlar. Belge tıpkı. Kişi birebir. 10 yılda değişen bir durum yok. Ancak birebir evrakta farklı kabahatler, birebir evrakta beraat etmiş; katılaşmış tekrar belge açılmış tek bir kişi var, bilinmeyen şahit dinlenmiş ve o şahit ortada yok. Nasıl dinlendiği muhakkak değil? Onun yerine mutlaklaşmış kararlar alt üst ediliyor, mesela Mücella Yapıcı’nın evrakı ve bir öteki husustan tekrar ceza veriliyor. Çocuk oyununda bile bir ciddiyet ve sistem var. Ben 50 yıllık hukukçuyum, bu tanıklık ettiğim konu bana utanç veriyor. Ben hukukçuluğumdan utanıyorum. Bu evraktan bu sonuçlar çıkmazdı.
‘BUNLAR CEZALANDIRILSIN DİYE TUTUKLAMA VERDİK’ NİYETİ’
Bugün burada bir kere daha şu kanaate ulaştım ki buradakilerin yeri burası değil. Özgürlüklerinden, anayasaya ters biçimde alıkonulmuş bulunuyorlar. Varsayalım ki 18 yıl ceza aldı, yanlış ancak verildi. O vakit neden tutuklama kararı veriyorsun, o bireyler burada Can Atalay avukat, tanımayan yok, bütün toplumsal davalara koşan bir kişi. Soma’dan Aladağ’a kadar koşan bir kişi. Çiğdem Mater yurt dışından gelmiş, gitmiyor buradalar.
Pekala varsayalım ki o denli bir kuşku doğdu. Ceza Kanunu’nda yapılan ıslahatla, seçenek yaptırımlar öngörülmüş. İsimli denetim ve meskende hapis… Bu seçenekler varken neden buraya getiriliyor bu beşerler. İstinaf Mahkemesi, Yargıtay var. Anayasa Mahkemesi var, Avrupa Mahkemesi var.
Bitmemiş olan bir yargılamadan, yargılama kademesinde mahkemenin kararı yanlış da olsa o vakit bu bireyleri buraya getirmek, aslında mahkeme kararını veren yargıçların, ‘bizim verdiğimiz karar yanlıştır’ itirafıdır. ‘Biz evraka nazaran değil, kanıtlara nazaran diye, bunlar cezalandırılsın diye, tutuklama verdik’ niyetlerinin dışavurumudur.
Bir itiraz yapıldı. Şu anda Ağır Ceza Mahkemesi’nin önünde belge. Bu itirazdan sonuç çıkmasını bekliyorum. Olmazsa, İstinaf Mahkemesi çok acil bir biçimde karar vermeli. Lakin Anayasa Mahkemesi kesinlikle müdahil olmalı. Burada Anayasa Mahkemesi’nin süreksiz önlem kararı çok değerli mevzularda fakat alınabilir biçiminde bir içtihadı var.
İşte burada özgürlüklerinde alıkonulmuş bireyler ve hangi ortamda, Covid ortam ve şartlarında. Sıhhat sorunu da var, ömür hakkı da var. Onların yeri burası değil. Bu haksızlığın bir an evvel giderilmesi gerekir. Bu tıp belgeler arttığı sürece, toplumsal barış dinamitleniyor.
Yargı, yargıç kararlarıyla konuşur. Lakin adil olduğu sürece yargıcın verdiği karar, toplumsal barışa hizmet eder. Fakat bu biçimde skandal kararlara imza atıldığı sürece toplumsal barışa hizmet etmez. Tam ersine toplumsal barışı dinamitler, şu anda da yapıldığı üzere.
‘GEZİ OLAYLARINDA ÖLDÜRÜLEN GENÇLERİN FAİLLERİ NE OLDU?’
Bildirileri; bu haksızlığın yeterli anlaşılması. Vazifelerinin başında olan, üst seviyede bu topluma hizmet eden… Seyahat olayı, esasen insanların ortak ömür yerlerine yönelik akınların ortadan kaldırılması için giriştikleri bizatihi bir aksiyon oldu. Önderlerin daveti ile bu olmazdı. Bunu sosyolojik olarak söylüyorum. Mümkün değildi. Gezi’nin bu istikametini kesinlikle siyasetçilerimiz görmeliler. Kırmalar, dökmeler olmadı mı? Marjinal kümeler sonradan devreye girmedi mi? Girdi. Beni yaptığımdan sorumlu tutarsınız, yapmadığımdan sorumlu tutamazsınız.
Belleğimi 10 yıl öncesine götürelim. Bir tek soru. O vaktin emniyet müdürü, valisi nerede? O vaktin Belediye Lideri sonradan neden sonradan misyondan alındı?
O vaktin Cumhurbaşkanı, ‘neden artık bu haksızlık yapılıyor’ dedi. Demek ki bir yanlış yapılmış. Taksim Dayanışması kümesi neden Başbakan tarafından ağırlandı? Bütün bunlar bu hareketin, bu ortak tutumun legalliğini gösteriyor. O vakit öldürülen gençler kimin tarafından öldürüldü? Onların failleri ne oldu? Kolluk güçlerimiz ne kadar onların belgelerini bu halde kurgu belgeler yerine yargı mensupları o belgeleri oluşturdu? Onların failleri nerede, hatalılar nerede? Kaçı mahpus? Biz bunu adil yargılamanın var olduğu ülkede onların korunması gerekirdi. İki, onların faillerinin yargılanması gerekiyordu. Hatalı olmayanları, suçluluğu hakkında rastgele bir delil olmayanları; olay birebir olay, ben de Gezi’ye gittim, bu yadsınmıyor; olay tıpkı, kişi tıpkı, evrak birebir, o vakit ne için buradalar? Bu tıp kararlar, yargıcın; hukuk devletine, yargı bağımsızlığına en büyük ihanettir. Bu çeşit kararlar, toplumda barışı dinamitleyen kararlardır. Çok önemli yanlış yapılmıştır, bu yanlıştan ne kadar erken dönülürse Türkiye kazanacaktır.
Bugün yaptığım ziyaretler, dinlediğim açıklamalar yaptığım gözlemler… Hapishane vazifelilerinin de problemleri var. Onların da 3600 ek gösterge sorunu var. Onları da dillendirmek benim bir vekil olarak vazifem. Orada 24 saat misyon yapan şahısların ortam ve şartlarını da gözlemek zorundayım. Biz onların meselelerine da baş yoralım. Hatasız olan insanları hapishanelere doldurmak, onların aslında işini zorlaştırır.” (HABER MERKEZİ)