Fenerbahçe‘nin unutulmaz futbolcularından Alex de Souza, The Players Tribune için yazı kaleme aldı. Alex, Fenerbahçe‘deki dönemi ve Galatasaray derbileriyle ilgili anılarını paylaştı.
İşte Alex’in yazısı:
“GÖZÃœM BİR YERDEN ISIRIYORDU”
“Kulüpten ayrıldığım gün evimin etrafını çeviren insanları hatırlıyorum. Duvarlardan atlayıp, evin bahçesine girip, kilometrelerce öteden her şey için teşekkür edip elimi sıkmaya gelen insanları unutmuyorum. Hemen hemen bir hafta süren bu nöbet günlerinden birinde ailemle evde otururken kapı çaldı. Devasa biri çıktı karşıma. Gözüm bir yerden çıkarıyordu bu kişiyi ama o an nereden olduğunu bulamadım. Daha önce hapse girmiş çıkmış Galatasaraylı bir fanatikti.
Eee şimdi ne yapacaktım?
Kapıyı açtım ve adam bana: Merhaba, benim için bir kaç forma imzalayıp bir de benimle fotoğraf çekilir misin?
Ben: Tabiki, içeri gir.
“Alex, bize az çektirmedin. Ama sana hayranlık ve saygı duyuyorum.
Bana sarıldı, teşekkür etti ve gitti. Çılgınlık!
“TÜRK HALKINA OLAN SEVGİMİ HİÇBİR ŞEY SİLEMEZ”
Bana her zaman Galatasaray, Beşiktaş, Trabzonspor, Bursaspor taraftarı tarafından iyi davranıldı. Havaalanında, sokakta beni gören rakip takım taraftarları gelip benimle gayet hoş muhabbet ediyorlardı. İşte bu yüzden Türk halkına olan sevgimi hiçbir şey silemez.
“BUNLAR MAÇ DEĞİL SAVAŞ”
Fenerbahçe-Galatasaray maçları adeta birer savaş. Sen lig şampiyonu olabilirsin ama eğer rakibine kaybettiysen, tam bir şampiyonluk sayılmaz. Eğer her ikisi de şampiyon olmadıysa da tüm muhabbet ligi diğerinden üstte bitirmek üzerine. Ben bunları çok yoğun yaşadım.
“BENİM AYAKLARIMI İSTEDİ
Bir keresinde, askerlik görevini yaparken ayağını kaybeden Murat isminde bir taraftarın yeni bir protez için protez modelini değiştirmesi gerekiyordu. Teknoloji ve detaylı bir çalışma gerekiyordu. Doktorlar ona birinin ayağının modelini seçmesini istiyorlar ve o 80 milyonluk ülkeden benim ayaklarımı istediğini söylüyor. Bugün bile konuştuğumuzda bana artık onun da ‘de Souza’ olduğunu söylüyor.
“KELİMELERE DÖKEMEYECEĞİM”
Türkiye’deki futbolun eşsiz olduğunu düşünüyorum ve başka hiçbir şeye benzemediğine eminim. Evet, Brezilya’dan daha kuvvetli bir tutku. Lakin çok temel bir farkla. Herkes kulübüne tutkuyla bağlı. Herkes rakibi ıslıklıyor, rakip futbolcuyu ıslıklıyor. Ama sanki bir limit var ve o sınır geçilmiyor. Fenerbahçe‘de yaşadığım senelerin en çılgın seneler olacağını hayal bile edemezdim. Kelimelere dökmek gerçekten çok zor. Ama deneyeceğim.
“LEFTER TAKILMIŞTI”
Çok güzel anılardı. Bir keresinde Fenerbahçe tarihinin en büyük oyuncusu Lefter ile öğle yemeği yemeye gittik. 80 Li yaşlarındaydı. Konuşma sırasında takılarak ‘benim heykelim varsa, Alex’in de olmalı’ dedi. Heykel de yapıldı.
“GELECEĞİNİ KURANLAR İÇİN ÖNEMLİ”
Bütün bu yaşananlar sonunda bana kalan, Cruzeiro’daki geri dönüşümün Türkiye’de bir hayat tecrübesine dönüşmesiydi. Orada yaptığım işten keyif almayı ve futbolda yeni bir ortamda çalışmanın hep mümkün olduğunu öğrendim. Bu nokta, geleceğini kuran gençler için önemli bir ayrıntı.
“DUYGULARA İYİ BAKMALIYIZ”
Hayal kurmaya tekrar başladım. Yalın ayak kurbağa çalımlayan çocuğum tekrardan. Palyaçonun ağzına yedi kez topu sokan çocuk oldum yine. Şunun farkındayım ki; yaşananlar, başarılanlar veya kazanılanlardan daha çok, geride kalıcı olan hep ‘duygular’ oluyor. Duygular kalıcı olduğuna göre, onlara iyi bakmalıyız. Onları hafızamızda iyi saklamalıyız..”